انگور منبع خیلی خوب ویتامین C و منگنز، A و B است. همچنین دارای مقداری منیزیم، کلسیم، آهن، فسفر و پتاسیم است. انگور مخصوصا نوع قرمز آن از تصلب شرائین و انسداد رگ‌ها پیشگیری می‌کند.

 به گفته پژوهشگران غلیظ بودن خون، اکسیداسیون سریع کلسترول، سفت و سخت شدن رگ‌ها دلایل اصلی بروز بیماری‌های قلبی و تصلب شرائین است.این پژوهشگران دریافته اند که با خوردن انگور قرمز، اکسیداسیون کلسترول کاهش یافته و رگ‌های خونی منبسط می‌شوند و خون با سرعت بیشتری در بدن جریان می‌یابد.

 علاوه بر این، خوردن انگور قرمز موجب بهبود عملکرد قلب می‌شود. انگور قرمز منبع سرشاری از آنتی اکسیدان موسوم به کوئرنستین است. 

پوست انگور دارای ماده سفید رزوراتول است که از تراکم و روی هم انباشته شدن پلاکت‌های خون جلوگیری می‌کند و در نتیجه مانع لخته شدن خون در رگ‌ها می‌شود.

 انگور یکی از میوه‌های ضد سرطان شناخته شده است و این به‌خاطر خواص ضدعفونی کننده آن است.

 

 

یکی از موادی که در آلو سیاه و آلو بخارا یافت می‌شود، فنول نام دارد که نوعی آنتی‌اکسیدان است. این آلوها دارای ویتامین A، ویتامین C، پتاسیم و سرشار از فیبر هستند. یکی از توانایی‌های آلو سیاه و آلو بخارا، قابلیت جذب بالای آهن می‌باشد. از فواید ویتامین C، می‌توان به سالم ساختن بافت‌های بدن و همچنین مقاوم ساختن سیستم ایمنی بدن اشاره نمود.مصرف مقدار کمی‌ویتامین C، به‌صورت روزانه در فصل سرما برای جلوگیری از ابتلا به سرماخوردگی و آنفولانزا بسیار مفید می‌باشد و همچنین مورد نیاز افرادی است که به‌طور مرتب از عفونت گوش رنج می‌برند. ویتامین C، از اکسید شدن کلسترول توسط رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌نماید؛ زیرا اکسید شدن کلسترول توسط رادیکال‌های آزاد جلوگیری می‌کند. زیرا اکسید شدن کلسترول سبب ابتلا به بیماری‌های قلبی در افراد دیابتی و همچنین گرفتگی رگ‌ها می‌گردد. به‌علاوه ویتامین C، می‌تواند با خنثی نمودن رادیکال‌های آزاد از پیشرفت بیماری‌هایی نظیر آسم، سرطان روده، آرتروز استخوان و روماتیسم جلوگیری می‌کند. آلو سیاه بسیار برای بینایی مفید است و از ابتلا به بیماری کم سویی چشم در دوران کهنسالی جلوگیری می‌کند. 

 

از نظر شیمیایی پرتقال را منبع غنی ویتامین C می‌دانند و جالب آنکه پوست آن در بسیاری موارد حتی مغذی تر از پرتقال است. کارشناسان موسسه ملی سرطان آمریکا معتقدند موارد سرطان معده در آمریکا تقریبا کم است، زیرا در تمام ماه‌های سال پرتقال و مرکبات در دسترس همه قرار دارد و بیشتر مردم آنها را مصرف می‌کنند.ویتامین C یکی از عوامل مهم مهارکننده سرطان است به طوری که این ویتامین را دشمن نیرومندی بر علیه یکی از عوامل شناخته شده سرطان زا یعنی نیتروزآمین‌ها می‌شناسند. پرتقال به علت دارا بودن پروتئین و کلسیم قابل جذب و نیز قند کافی، یک ماده مغذی و مقوی محسوب می‌شود که می‌توان به منظور تقویت عمومی‌بدن از آن استفاده نمود. وجود هورمون‌های رشد، کلسیم، فسفر، آهن و ویتامین A در پرتقال، شرایط لازم را برای رشد و نمو استخوان‌ها و عاج سازی به منظور استحکام دندان‌ها فراهم می‌کند. برای تقویت و رشد اطفال و نیز تامین مواد لازم بدن، مصرف آن به زنان باردار و شیرده توصیه می‌شود. مصرف پرتقال به دلیل اینکه حاوی مواد معدنی کافی به ویژه پتاسیم است، منجر به افزایش حجم ادرار در طول شبانه‌روز می‌شود و از این طریق سموم بدن دفع می‌شود. در نتیجه انسان را با نشاط می‌سازد.

  

فنول‌هایی که در میوه‌ها یافت می‌شود، فعالیت‌های آنتی اکسیدانی دارند و از تخریب‌های سلولی که در بدن رخ می‌دهند و پایه ای اکسیژنی دارند جلوگیری می‌کنند. فلاونولزی (نوعی از فنول که از خانواده فلاونوئید می‌باشد) در کشمش وجود دارد و طی فرایند تبدیل انگور به کشمش کمتر می‌شود. اگرچه خیلی کم از خواص بروم شنیده ایم، اما باید بدانیم که بروم ماده معدنی است که رابطه ای مستقیم با سلامتی دارد و در سلامت استخوان زنان نقش عمده‌ای ایفا می‌کند.بروم ماده ای است که برای تبدیل استروژن و ویتامین D به شکل‌های فعال آنها، مورد نیاز است. بعد از یائسگی در زنان میزان استروژن کاهش می‌یابد و باعث حساس شدن استخوان‌ها می‌شود تا آنجا که هورمون پاراتیروئید دستور به برداشت کلسیم از استخوان را می‌دهد.

 مطالعات نشان داده است که بروم از آرتروز استخوانی و پوکی استخوان‌ها جلوگیری می‌کند و تاثیرات مفید استروژن درمانی در زنانی که به سن یائسگی رسیده اند را افزایش می‌دهد. کشمش بین ۵۰ میوه‌ای است که حاوی بروم می‌باشد. کشمش منبع خوب فیبر، آنتی اکسیدان و همچنین منبع خوب انرژی است. این میوه همچنین منبع خوب ویتامین D و هورمون استروژن می‌باشد. کشمش محتوی مقدار زیادی آهن می‌باشد. ۶۰۰ گرم کشمش ۹۰ درصد آهن مورد نیاز رئزانه بدن را تامین می‌کند. کشمش از سرطان جلوگیری می‌کند. آنتی اکسیدان از پیری و بیماری‌های حاصله از آن می‌کاهد. کشمش میزان LDL یا کلسترول بد را در خون کم می‌کند و باعث کاهش بیماری قلبی می‌شود. 

 

گیلاس در مقایسه با سایر میوه‌ها دارای آنتی اکسیدهای ضد بیماری بیشتری است. این میوه دارای بتاکاروتن، ویتامین C، پتاسیم، منگنز، آهن، فیبر و فولات است. گیلاس دارای موادی است که به تسکین درد در بیماری نقرس و آرتروز کمک می‌کند و خطر بروز بیماری‌های قلبی و عروقی و دیابت و برخی سرطان‌ها را کاهش می‌دهد.گیلاس همچنین دارای ملاتونین است که برای تنظیم الگوی خواب و بیماری پای بی قرار لازم است. همچنین گیلاس از بروز مشکلات حافظه جلوگیری کرده و فرایند پیری را به تاخیر می‌اندازد. 

 

توت فرنگی منبع خوبی از فیبر، ویتامین C، فولات، پتاسیم و آنتی اکسیدان‌ها می‌باشد. که این مواد مغذی باعث می‌شوند توت فرنگی به‌عنوان یک جایگزین شیرین، باعث افزایش سلامت قلب، کاهش خطر ابتلا به انواع سرطان و در کل ارتقاء سلامتی بدن می‌شود. همچنین دارای املاح کلسیم، آهن و فسفر می‌باشد. از مواد موثر مهم آن می‌توان تانن، موسیلاژ، قندهای مختلف، سالیسیلات‌ها و به خصوص اسیدهای میوه را نام برد. توت فرنگی سرشار از ویتامین و فاقد چربی اشباع است و کالری کمی‌دارد و مصرف این میوه از تصلب شرائین جلوگیری می‌کند.